Sanne is getrouwd met een man die alcoholverslaafd is. Net als veel partners voelt ze zich schuldig aan de verslaving van haar man. Als Sanne bij Terwille binnenkomt, is ze vooral aan het overleven: “Ik was een klein hoopje mens, vol angst, schaamte en schuld. Ik voelde me waardeloos, ik haatte mijzelf.”
Bij Terwille gaat Sanne de partnergroep volgen. Een groep die speciaal is opgezet voor ouders en partners van mensen met een verslaving. In deze groep vindt ze herkenning, maar ook érkenning. Ze leert er dat ze bijzonder is, de moeite waard! Dat helpt haar om zichzelf minder weg te cijferen en te geloven dat ze waardevol is. Maar het is een proces van een lange adem.
Trots durven zijn
Na een lange tijd van vechten, lukt het Sannes man om van zijn verslaving af te komen. Het is zwaar geweest, maar hun huwelijk heeft standgehouden. En ook met Sanne zelf gaat het steeds beter. Ze leert om voor zichzelf op te komen: “Ik geef nu mijn eigen mening, maak mijn eigen keuzes en kan met kritiek omgaan.” Maar het blijft ook nog wel eens lastig, vertelt ze eerlijk: “Soms gebeurt het nog wel eens dat ik mij mee laat meeslepen in wat de ander zo “nodig” heeft in plaats mij te richten op mijn eigen gevoelens, gedachten, verlangens en behoeften.” Het gaat zo goed dat Sanne haar periode bij Terwille af kan sluiten:
“Ik heb bewust mijn onafhankelijkheid gevierd. Samen met mijn man heb ik mijn eigen verleden en mijn opgeschreven ervaringen neergelegd bij God.”
Geen veroordeling
Haar tijd bij de partnergroep heeft Sanne ervaren als een bijzondere intensieve periode. In elke stap op weg naar onafhankelijkheid kreeg Sanne steun, troost, aansporingen en begrip van de anderen. In de groep en bij behandelaar Anneke Fahner voelde ze zich veilig genoeg om dingen te delen: “Ik werd niet veroordeeld, maar liefdevol gewezen op de mogelijkheden. Door mijzelf heel kwetsbaar op te stellen kon de anderen diep in mijn hart kijken. Dat maakt de anderen ook gerechtigd om mij een spiegel voor te houden. Je ontmoette als het ware je eigen ik!” Door die confrontaties werd ze wakker geschud en leerde ze voor zichzelf op te komen en gesprekken en confrontaties aan te gaan.
Juiste balans
Sanne heeft heel sterk ervaren dat het God was die haar bij Terwille bracht. En Hij blijft haar nog steeds vasthouden. Haar huwelijk heeft een positieve wending gekregen: “Onze levens zijn meer en meer met elkaar verbonden op een manier die gelijkwaardig is. We kunnen elkaar respect tonen en wederzijds begrip.” Sanne houdt van haar man én ze houdt van zichzelf. En daardoor is ze weer in staat om liefde te geven en te ontvangen. “In een juiste balans!”
