
‘Ik mag bijdragen en herstellen.’
Susanne is in 2024 gestart als vrijwillig communicatiemedewerker bij Terwille. Ze groeide op in Groningen, studeerde theologie en vond via haar netwerk deze plek. Hier doet ze ervaring op in een vakgebied waar ze zich thuis voelt. Maar bovenal: ze groeit als mens.
Een klik met communicatie
“Ik was op zoek naar werk en vertelde dat in mijn kerk. Iemand zei toen: ‘Misschien is vrijwilligerswerk bij Terwille iets voor jou.’ Toen ik de vacature voor communicatie zag, dacht ik meteen: dit past bij mij. Creatief bezig zijn, mails sturen, social media – dat vind ik gewoon leuk. Het gesprek met communicatieadviseur Nienke voelde vertrouwd. We hadden zelfs een beetje dezelfde look, dat vond ik grappig. En Audrey, de vrijwilligerscoördinator, zei meteen: ‘Als iemand ooit iets naars tegen je zegt, neem ik het voor je op.’ Dat gaf me een veilig gevoel. Alsof ik een vangnet had, ook al had ik het uiteindelijk niet echt nodig. Er was direct een goede klik.”
“Ik neem mijn werk heel serieus. Sommige mensen denken bij vrijwilligerswerk aan tafels schoonmaken, maar ik beheer de social media, schrijf weekopeningen, en onderhoud de website. En ik krijg ook veel positieve feedback. Dat doet me goed. Laatst had ik weer een weekopening geschreven en dan hoor ik: ‘Wat mooi verwoord!’ of ‘Ik zou dat zelf niet zo kunnen’. Dan denk ik: wauw, ik mag er zijn.”
Van preek naar post
“Ik wilde vroeger altijd dokter worden, omdat ik mensen wilde helpen. Maar natuur- en scheikunde bleken te lastig. Tijdens mijn profielwerkstuk over ‘de vrouw in het ambt’ ontdekte ik dat ik theologie eigenlijk veel interessanter vond. In mijn studie liep ik vast bij de praktijk in een gemeente. Reflectieverslagen vond ik heel spannend, omdat ik bang was voor kritiek. Dat komt door mijn jeugd, die niet makkelijk was. Mijn psycholoog zei later: ‘Je kunt mensen raken, maar het kost je te veel.’ Daarom ben ik op zoek gegaan naar iets meer resultaatgericht, zoals communicatie. Daarin is het duidelijker waar je naar toe werkt. Als een website live staat of een bericht geplaatst is, dan is het klaar. Dat geeft rust. En toch heb ik hier ook mooie gesprekken. Bijvoorbeeld met collega’s over de inhoud van de website. Of via de weekopeningen die ik schrijf. Ik faciliteer verbinding, maar ik ben niet verantwoordelijk voor de ander. Dat past beter bij me.”
“Wauw, ik mag er zijn.”
Groei en vertrouwen
“In het begin vond ik het spannend om op kantoor te zijn. Als ik iets voor een collega had geregeld, en die zat dan tegenover me, dacht ik: help, wat nu? Maar inmiddels gaat het steeds beter. Ik kan langer blijven en weet beter waar mijn grenzen liggen. Mijn coach moedigt me aan om op zoek te gaan naar betaald werk, maar mijn psycholoog remt me juist af: ‘Je doet al genoeg.’ Dat is lastig, want ik wil graag verder, maar ook gezond blijven. Mijn therapie is nu wat intensiever, misschien ben ik over een jaar klaar. En dan? Kan ik dan in communicatie verder? Kan dat bij Terwille? Dat zou ik heel graag willen, maar de vraag is of daar ruimte voor is. Nienke heeft aangegeven mij te blijven helpen, waar ik ook terechtkom.”
Lef, liefde en herstel
“Ik heb hier bij Terwille echt een gezonde basis opgebouwd. Ik voel me gewaardeerd, krijg ruimte om te groeien, en heb leuke contacten opgedaan. Met Kerst was ik bij Nienke en Audrey. En ik heb spelletjesavonden met een andere vrijwilliger. Die steun – professioneel én persoonlijk – heeft echt verschil gemaakt in mijn herstel.”
“Ik weet niet wat ik anders had gedaan zonder deze plek. Ik ben blij dat ik dit werk mag doen, dat ik kan bijdragen, en dat ik stapje voor stapje verder kom. Ik hoef niet nóg harder mijn best te doen. Dat deed ik al.”
Susanne van Oosterom | vrijwillig communicatiemedewerker