
“We begonnen ooit in een hele andere verhouding,” vertelt Sanne. “Jasmijn als behandelaar en ik als bewoner. Inmiddels zijn we collega’s. In het Leerhuis werken we elke dag aan herstel, hoop en gelijkwaardigheid. En juist omdat we zelf zo’n proces zijn doorgelopen, weten we: samenwerken vanuit lef en liefde werkt.”
Jasmijn (behandelaar) en Sanne (ervaringsdeskundige) zijn collega’s in het Leerhuis, een beschermde woonlocatie voor vrouwen die in onveilige relaties terecht zijn gekomen of te makken hebben gehad met prostitutie en/of verslaving.
Van bewoner naar collega
Sanne:
“In 2024 heb ik de opleiding tot ervaringsdeskundige afgerond. Ik liep een stage in het Leerhuis en wist dat ik hier na het afronden van mijn opleiding zou willen blijven. Dit is de plek waar ik zelf ook aan mijn herstel heb gewerkt. Ik geloof dat ik hier echt iets kan betekenen.”
Jasmijn:
“Die groei heb ik van dichtbij meegemaakt. Sanne brengt iets wat wij niet kunnen bieden: herkenning en het levende bewijs dat herstel echt mogelijk is.”
Professionele nabijheid
Sanne:
“In het Leerhuis draait alles om nabijheid. We nemen cliënten bewust mee in ons dagelijks leven. We verwachten openheid van hen, dus zijn we dat zelf ook. Die benadering vraagt lef, maar werkt. Cliënten zien dat je ook maar een mens bent. Dat maakt het contact eerlijker en veiliger.”
Jasmijn:
“Stabiliteit is daarin essentieel. We merken het direct aan de groep als er veel wisselingen zijn. Daarom is rust in het team net zo belangrijk als rust in de dagstructuur.”
Gelijkwaardigheid in het contact
Sanne:
“Als cliënt keek ik enorm tegen Jasmijn op. Ik zag haar als iemand die alles op orde had. Iets wat ik totaal niet kende. Ik dacht zelfs: als Jasmijn me aardig vindt, dan moet er iets mis zijn, want niemand vond mij aardig. Nu sta ik als collega naast haar. Dat zegt iets over mijn herstel én over de ruimte die ik hier heb gekregen om te groeien.”
Jasmijn:
“Voor mij voelt het gelijkwaardig, maar dat is niet altijd vanzelfsprekend. Juist daarom is het mooi dat we daar open over kunnen zijn. Dat is professionele nabijheid.”
Sanne:
“We kunnen elkaar aanspreken, feedback geven, en gewoon samen het werk doen.”
Behandeling als gedeeld proces
Jasmijn:
“Een belangrijk thema voor de toekomst van het Leerhuis is: hoe maken we de behandeling inzichtelijker voor cliënten? We rennen vaak eerst en nemen de cliënt pas daarna mee. Dat moet echt andersom.”
Sanne:
“Ik laat cliënten soms hun eigen registratie schrijven. Het is hún proces. Dan weet je ook wat echt is blijven hangen. Als iemand zegt: ‘ik wil hiermee aan de slag’, dan zoeken wij daar een passende vorm bij. Dat werkt beter dan iets van bovenaf opleggen.”
Jasmijn:
“Sanne kan goed vertalen tussen cliënt en hulpverlener. Ze is een echte bruggenbouwer.”
Sanne:
“Soms stel ik ook voor: laten we het er samen over hebben. Dan voelen cliënten zich gezien én begrepen. Je bouwt vertrouwen op alle fronten.”
Organiseren met lef en liefde
Jasmijn:
“Er zijn binnen Terwille zoveel goede ideeën, maar we moeten ze ook waarmaken. Ik zie het als mijn taak om daarin te coördineren, prioriteren en implementeren. Soms vraagt dat ook om zorg buiten de lijntjes, zoals bij complexe casussen of cliënten die eigenlijk niet in de standaard passen. Dan puzzelen we net zolang tot het wél past. Zo liep er in 2024 een euthanasietraject waarbij we betrokken waren. Dat zijn intensieve processen, waarin we blijven zoeken: wat heeft deze cliënt nu écht nodig, en hoe kunnen we daarin present blijven?”
Sanne:
“Cliënten voelen het als we echt iets dóen met hun input. Het helpt als we flexibel blijven en samen puzzelen. Dat maakt het verschil tussen zorg volgens het boekje, of zorg die echt aansluit bij iemands leven. Maatwerk vinden we heel belangrijk, niemand is gelijk.”
Jasmijn:
“Onze zorgvisie heeft in 2024 ook steeds meer handen en voeten gekregen, dat is terug te zien in de TerWijzer. Maar de implementatie daarvan vraagt ook aandacht. We zeggen niet alleen wat we belangrijk vinden, we doen het ook. Als plannen werkbaar worden, draagt dat ook bij aan duidelijkheid en bestaanszekerheid, voor cliënten én collega’s.”
Samen naar perspectief
Sanne:
“Je mag hier jezelf zijn, met al je kracht én je rafelrandjes. En dat maakt dit werk zo bijzonder.”
Jasmijn:
“We staan allemaal op hetzelfde niveau. Dat is geen truc, dat is wie we zijn. We vullen elkaar aan en zetten ieders kwaliteiten bewust in, als professional en ervaringsdeskundige.”