Laura’s verhaal is er één van lef, veerkracht en doorzettingsvermogen. Op haar 42e kijkt ze terug op bijna acht jaar vol transformatie en strijd. Haar reis begon met een cruciale detox van drie weken bij De Hoop, gevolgd door een maand in Oost- Groningen bij Jeannette en haar gezin. Destijds voelde het als een noodzakelijke, maar onwennige stap. Achteraf bleek het een redding te zijn, hoewel ze dat op dat moment niet kon bevatten.
Na die eerste maand verhuisde Laura naar het Leerhuis, een plek waar ze drie jaar lang verbleef. Hier vond ze niet alleen een veilige haven, maar ook een gemeenschap van vrouwen met vergelijkbare achtergronden. “Het Leerhuis was zowel een uitdaging als een redding,” vertelt Laura. De eerste twee jaar waren goed, met een respectvolle en ondersteunende sfeer onder de vrouwen. “Iedereen had zijn eigen rugzak, of noem het maar een kofferset, vol problemen, maar we hielpen elkaar.” Het laatste jaar was moeizamer door veranderende groepsdynamieken, maar Laura bleef volhouden.
Vanuit lef en liefde
De begeleiding van Terwille bleek een anker in haar leven te zijn. Ze vertelt hoe ze een sterke band heeft opgebouwd met haar begeleidster, die ze al kent sinds haar tijd in het Leerhuis. “Het fijne aan Terwille is dat je één begeleider hebt die je met alles kan helpen, in plaats van zeven verschillende begeleiders. Ze was mijn rots in de branding”, zegt Laura lachend. De vertrouwensband met haar begeleidster gaf haar de kracht om door te zetten, zelfs in de moeilijkste tijden. “Het klinkt een beetje raar wat ik nu ga zeggen, maar je wilt je begeleidster ook niet teleurstellen wanneer je een sterke band hebt.”
Het besluit om hulp te zoeken was niet gemakkelijk. Laura komt uit een familie waar verslaving een rol speelt en heeft 22 jaar lang in een wereld van gebruik geleefd, daarnaast heeft ze ook in de prostitutie gezeten. De stap om die wereld achter zich te laten, was enorm. “Diep van binnen wist ik dat het beter was om te stoppen en eruit te stappen, maar het blijft lastig,” geeft Laura toe. “Wat mij enorm heeft geholpen, was dat ik uit mijn situatie werd gehaald; weg van mijn oude omgeving, weg van oude gewoonten en verleidingen.”
“Terwille durft outside-the-box te denken en ze werken echt vanuit hun hart.”
Van mens tot mens
Ondanks haar vooruitgang, bleef Laura worstelen met een zware depressie. Ze had alles geprobeerd, van elektroshocktherapie tot verschillende medicijnen, maar niets leek te helpen. Op haar dieptepunt ging ze een euthanasietraject in en kreeg zelfs groen licht. “Ik heb hierin altijd steun ontvangen, ondanks dat dit niet helemaal aansluit bij de christelijke identiteit van Terwille. Terwille durft outside-the-box te denken en ze werken echt vanuit hun hart” legt Laura uit.
“Toen heb ik nog één keer contact gehad met het UMCG, waar ze een studie bleken te doen naar een ketaminebehandeling. Ik ben twee keer afgewezen om mee te mogen doen aan de studie, omdat ik niet aan de eisen van de studiegroep voldeed vanwege mijn verslavingsachtergrond.” Dankzij de inzet en vasthoudendheid van Jan, haar psychiater bij Terwille, werd ze uiteindelijk toch toegelaten tot de studie. “De ketamine hielp om nieuwe verbindingen in mijn hersenen te maken en de oude verbindingen af te breken,” vertelt Laura. Deze behandeling deed haar besluiten het euthanasietraject af te breken.
Haar advies aan anderen die uit verslaving en/of prostitutie willen stappen? “Probeer het gewoon en leg de lat niet te hoog voor jezelf. Neem het uur voor uur, dag voor dag, week voor week en wees eerlijk over je problemen.” Laura benadrukt dat problemen er zijn om opgelost te worden en dat het leven beter kan worden, ook al is het niet altijd makkelijk. “Iedereen heeft zijn eigen uitdagingen, maar met de juiste ondersteuning kun je grote stappen vooruitzetten.”
Samen naar perspectief
Vandaag de dag gaat het goed met Laura. Ze woont nu vier jaar zelfstandig en krijgt wekelijks begeleiding. Ze heeft een hond aangeschaft die haar helpt om naar buiten te gaan, sociaal te zijn en in beweging te blijven. “Deze puppy is een lichtpuntje in mijn leven op het moment,” zegt ze met een glimlach.
Laura heeft geleerd om dag voor dag te leven en de kleine overwinningen te waarderen. Haar verhaal is een inspirerend bewijs van wat er mogelijk is met moed, doorzettingsvermogen en de juiste ondersteuning. “Alles wat een minuut geleden is, daar kan ik niks meer aan doen. Het enige wat je kan veranderen is wat er in de toekomst ligt, één stap tegelijk,” besluit Laura wijs.
